OLGA MAŁKOWSKA

Olga Drahonowska urodziła się w Krzeszowicach 1 września 1888r. Mimo czeskich korzeni rodziców od dziecka zawsze podkreślała swą polskość. W wieku paru lat napisała piękny wiersz pt. Pieśń Rycerzy Białego Orła. Po maturze wstąpiła do Konserwatorium Muzycznego we Lwowie. Była instruktorką wychowania fizycznego wSokole, działała także w organizacji wychowania narodowego Eleusis i w Zarzewiu.
W 1911 Olga Drahonowska założyła pierwszą żeńską (trzecią według kolejności) drużynę skautek we Lwowie. We wrześniu 1912 Olga opublikowała w Skaucie wiersz I. Kozielewskiego Wszystko co nasze Polsce oddamy przystosowany do melodii pieśni Na barykady ludu roboczy, do wiersza dopisała refren Ramię pręż, słabość krusz.
W 1913 roku wyjechała do Zakopanego w celu leczenia nacieku w płucu. W czerwcu tego samego roku wzięła ślub z Andrzejem Małkowskim w Kościele Świętej Rodziny (ślubu udzielił im ks. Kazimierz Lutosławski – twórca Krzyża Harcerskiego, do ślubu przyszli w mundurach).
Olga organizowała na Podhalu skautową pocztę, pomoc żniwną dla góralek, ochronkę dla opuszczonych dzieci, tanią jadłodajnię dla ubogiej ludności i skautową straż porządkową pełniącą nocną służbę. Dzięki niej powstawały również tajne składy broni w górach (m.in. na Nosalu). Na początku 1915 roku chcąc uratować życie swoje i męża uciekła do USA.
Jesienią 1915 roku urodził się im syn, nazwany Lutykiem. Aby utrzymać siebie i dziecko podjęła ciężką pracę fizyczną w gospodarstwie ogrodniczym. traktując to jako jeszcze jedną próbę harcerskości.
W 1921 r. wróciła do Zakopanego, gdzie prowadziła nauki angielskiego, gimnastyki itd. W 1922 roku zapoczątkowała trzymiesięczną szkołę instruktorek w Kuźnicach.
W Sromowcach Wyżnych założyła (m.in.) Dworek Cisowy (szkołę), Orle Gniazdo, Dom Ludowy (który spłonął w 1945 r.), Watrę; od nazw tych domków wzięły się nazwy naszych zastępów.
Podczas II wojny światowej opuściła Polskę i udała się do Wielkiej Brytanii, gdzie założyła Dom Dziecka Polskiego. Do Polski wróciła na początku lat 60-tych. Osiadła początkowo we Wrocławiu, a później w Zakopanem, gdzie zamieszkała w drewnianym domku przy ul. Małe Żywczańskie 17A. Olga Małkowska zmarła 15 stycznia 1979 r. Spoczywa na Nowym Cmentarzu w Zakopanem przy ul. Nowotarskiej. Nad grobem wznosi się granitowy pomnik poświęcony twórcom polskiego harcerstwa, wykuty przez Henryka Burzca. Dwa krzyże oznaczają dwa życia (jeden jest złamany – oznacza on pełen poświęcenia koniec życia Andrzeja Małkowskiego), wyrzeźbiony kawałek skały oznacza ich mocną więź z górami.
trop. Natalia Kołodziej
Była sobie pewna Olga
do ELEUSIS przyszła wolna
Tam Andrzeja już poznała
i kiedy się rozeznała
W Zakopanem ślub z nim wzięła
Starym Kościółkiem zawładnęła
Było to w '13 roku
Mąż jej dotrzymywał kroku
Czerwonych korali sława
Cieszyła się nawet trawa
Ślub udzielał Lutosławski
Dzięki niemu krzyż harcerski
Na mej piersi dumnie gości
Również w smutku i radości
Kiedy Lutyk sie urodził
na pewno od razu chodził
I ze zbójką sie zabawiał
Radość swym rodzicom sprawiał
Gdy na wojnę Andrzej poszedł
Z życiem niestety nie uszedł
Jego okręt gdzieś zatonął
Naszej Oldze oczy płoną
Sierocińce założyła
w Sromowcach je umieściła
Aby dzieciakom pomagać
dobrze życiem swoim władać
trop. Agata Kułach
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz